Андре Львов

Андре Мишель Львов
André Michel Lwoff
Туған күні	8 мамыр 1902 (1902-05-08)
Туған жері	Эне-ле-Шато, Алье, Франция
Қайтыс болған күні	30 қыркүйек 1994 (1994-09-30) (92 жас)
Қайтыс болған жері	Париж, Франция
Азаматтығы	Франция
Ғылыми аясы	микробиология
Жұмыс орны	Пастер институты
Ғылыми дәрежесі	философия докторы
Альма-матер	Пастер институты
Несімен белгілі	лизогения құбылысын ашқан, провирус тұжырымдамасының авторы
Марапаттары	Физиология немесе медицина саласындағы Нобель сыйлығы (1965)

Андре Мишель Львов (фр. André Michel Lwoff, 8 мамыр 1902, Эне-ле-Шато — 30 қыркүйек 1994, Париж) — француз микробиолог, «ферменттер менвирустар синтез генетикалық бақылау қатысты жаңалықтары үшін»Физиология немесе медицина саласындағы Нобель сыйлығының 1965 жылғы лауреаты (Франсуа Жакоб және Жак Мономен бірге).

Өмірбаян

Париж университетінің медицина факультетін бітіріп, 1921 - 1958 жылдары Париждегі Пастер институтында жұмыс істейді. 1959 жылдан Париж университетінің профессоры, 1969 жылдан Қатерлі ісік ұлттық институтының директоры. 1962 - 1970 жылдары Микробиология қоғамының халықаралық ассоциациясының президенті. Оның негізгі зерттеу жұмыстары микробтардың өсу факторларына, вирустардың физиологиясына, ферменттердің индукциясы мен репрессиясына арналған. Латенттік бактериялық вирустың (профаг) бар екенін 1950 жылы А.Гутманмен бірге дәлелдеп, бактериялардың ерекше лизогения құбылысын түсіндірді; фаг бөлшектерінің түзілуін индукциялайтын ултракүлгін сәулелерінің қабілетін ашты. Бірқатар шетелдік ғылым академиясының, КСРО Медициналық ғылым академиясының 1967 жылдан бастап мүшесі.

Шығу тегі

Андре Львов өмірге 8 мамырда 1902 жылы Энэ-ле-Шато (Алье департаменті, Франция) ауылында Ресейден шыққан зиялы еврей отбасында келген. Оның анасы жағынан атасы мен әжесі — балалар дәрігері Яков Миронович Симонович пен педагог Аделаида Семеновна Симонович (туғандағы Бергман) — Ресейдегі мектепке дейінгі білім беру бастауында тұрған.

• Әкесі— Соломон Кеселевич Львов (1858, Кременчуг — 1939) — был халықтық ерікші, және кейінірек психиатр, Париждегі психиатриялық ауруханасында бас дәрігер; студенттік революциялық қозғалысқа қатысқаны үшін Киевте ағайынды Наум (1856—1889) және Арон Львовпен бірге Олонецкой провинциясына жер аударылған, және 1887 жылы қашқаннан кейін Францияға эмиграциялаған. 1910—1911 жылдары Пол Серьемен (Paul Sérieux) бірге магрибтік аймақтағы (Алжир және Марокко) психикалық аурудың және психикалық денсаулық сақтау жай-күйін зерттейтін экспедицияны басқарған, бүгінгі медицина тарихы үшін маңызды, психиатриялық эпидемиология бойынша маңызды бірқатар жарияланымдармен аяқталды . Ішкі істер министрлігінің атынан, сондай-ақ ақыл-есі кем Сена аңғарында ауылдық жерлерде медициналық көмектің зерттеу айналысқан, «Rapport sur le service des aliénés du département de la Seine pour l’année 1911» және «Rapport Sur Le Service Des Aliénés Du Département De La Seine Pendant L’année 1914 et 1915» ұжымдық монографиясында көрініс табады. Ол жас Львовты осы әкесі, науқастарды таңертең тексеріп шығуға келтіру арқылы жасөспірімді медицинаға қызықтырған .

Серов В. А. «Күн сәулесі түскен қыз».
(Мария Симоновичтың портреті), 1888 жыл

• Анасы — Мария Яковлевна Львова (туылғ. Симонович, 1864—1955) — скульптор, Яков Миронович Симоновичтың және Аделаида Семеновна Симоновичтың қызы, суретші Валентин Серовтың немере қарындасы, олар белгілі «Күн сәулесімен жарықтанған қыз» кескіндемесінде бейнеленген (Франциядан келген сыйлық ретінде оны Третьяков галереясына 1940 жылы берген) және одан кейінгі портретте Мұрағатталған 27 қыркүйектің 2007 жылы. бейнеленген, оны Андре Львов анасы қайтыс болғаннан кейін, Орсэ музейіне сыйлаған. Парижде мүсін және кескіндемеге оқыған, ол мұнда өзінің болашақ күйеуін кездестірді. Ол оның апайы Надежда Яковлевна Симонович туралы (некеде Дервиз, 1866—1907) мен оның күйеуі, суретші В. Д. Дервиз (1853—1937) туралы естеліктер қалдырды (1949). Была возлюбленной художника Михаила Врубеля.

Ғылыми мансабы

19 жасында ол әлемге әйгілі француз микробиолог Эдуар Шатонның (фр. Edouard Chatton) Пастер институтына көмекшісі болып жұмысқа орналасты, кейінірек олар 17 жыл бойы бірге жұмыс істеді. Львовтың бірінші зерттеулері паразиттік инфузориялар, және морфогенездің даму циклі туралы. Кейінірек ол қарапайым біржасушалы организмдерге байланысты мәселелер бойынша жұмыс істеді. 1962 жылы вирустарды жіктеуді ұсынды. Ол провирус ұғымын енгізді; бактериялық провирустарды жұқтыру механизмі туралы жұмысы бойынша Нобель сыйлығына ие болды.

1932—1933 жылдары Рокфеллерлік қордың грантымен Гейдельбергтегі Отто Мейергоф лабораториясында жұмыс істеді. 1936 жылы сол қордың басқа грантымен Кембриджде Дэвид Кейлин зертханасында жұмыс істеді. 1938 жылы Львов Пастер институтында факультеттің деканы айналды, ал 1959 жылы Париждегі Ғылымдар факультетінде микробиология профессоры болды.

Андре Львов бірнеше жоғары оқу орындарының құрмет ғылым дәрежелеріне ие болды: Чикаголық (D. Sc., 1959), Оксфордтық (D. Sc., 1959), Глазголық (Doctor of Laws, 1963) және Лувенилік (M. D., 1966).

1929 жылы Париж университетінен медициналық дәрежесін алды, ал 1932 жылы — философия докторы дәрежесі.

Оның немере жиені және аспирант Луисом Симиновичпен және Нильс Кьелгаардпен бірлескен қызметінде лизогендік бактерияларға ультракүлгін сәулеленудің әсері туралы (1952) алғаш рет оның бактериофагалар шығаруға индуктивті әсерін және жасушаның өлуіндегі соңғысының рөлін көрсетті. Бұл жаңалық лизогения құбылысын (алғаш рет А. Львов пен Антуанет Гутман 1950 жылы сипаттаған) молекулярлық талдауда пайдалануға әкелді және Нобель комитетінің сыйлығын Андре Львовке марапаттау кезінде келтірілген.

Жеке өмірі

1925 жылы Андре Львов Маргерит Бурдалеге (Marguerite Lwoff, 1905—1979) үйленді, олар болашақта бірлескен ғылыми-зерттеулер жүргізген Пастер институтында танысты.

Нобель сыйлығын алуы

Микроорганизмдер генетикасы саласындағы зерттеулері үшін 1965 жылы Ф.Жакобо және Ж.Мономен бірге Нобель сыйлығын алды.

Сілтемелер

• Андре Львовтың Нобель комитетінің сайтындағы өмірбаяны (ағыл.).
• Андре Львовтың Нобельдік дәрісі (ағыл.).